Zamek w Mirowie został wzniesiony w połowie XIV wieku w czasach Kazimierza Wielkiego. Początkowo była to kamienna strażnica podlegająca pod pobliski zamek w Bobolicach.
Mirowska strażnica początkowo należała do rodziny Lisów, którzy rozpoczęli rozbudowę jej umocnień, przekształcając ją w rycerski zamek. W 1378 roku król Ludwik Węgierski nadał warownię w lenno księciu Władysławowi Opolczykowi. Jednak już w 1396 roku ze względu na prowadzoną przez księcia politykę wrogą Polsce król Władysław Jagiełło odebrał ją Władysławowi Opolczykowi.
Pierwszym znanym burgrabią Murowa, urzędującym w latach 1401-1405 był niejaki Sasin, który zarządzał zamkiem w imieniu kasztelana sądeckiego Krystyna z Kozichgłów. W kolejnych latach właścicielami zamku byli kolejno Krystyn II Koziegłowski, Jan Hincza z Rogowa, a po jego śmierci jego żona Dorota Koziegłowska, córka Krystyna II.
W 1442 roku dobra mirowskie nabył Piotr z Bnina, rozpoczynając rozbudowę zamku. W 1456 zamek mirowski wystawił 3 pieszych na wojnę trzynastoletnią Królestwa Polskiego z Zakonem Krzyżackim.
Rozbudowę zamku w Mirowie kontynuowali kolejni jego właściciele — Myszkowscy herbu Jastrzębiec, którzy nabyli go w 1489 roku. Wkrótce też przenieśli oni do Mirowa swoją rodową siedzibę. W ich czasach zamek podwyższono oraz zbudowano wieżę mieszkalną. Jednakże ograniczone możliwości rozbudowy spowodowały, że Myszkowscy przenieśli się do nowej siedziby, a zamek przeszedł w ręce Piotra Korycińskiego, a następnie rodziny Męcińskich.
Zamek w Mirowie poważnie ucierpiał podczas „potopu” szwedzkiego, kiedy to uległa zniszczeniu znaczna część murów. Pomimo podjętych prac remontowych powoli warownia zaczęła popadać w ruinę i ostatecznie została opuszczona w 1787 roku, stając się źródłem kamiennego budulca dla okolicznych mieszkańców.
W XIX wieku zrujnowany zamek mirowski został po raz pierwszy zinwentaryzowany. Był wówczas pozbawiony dachów, a w wielu miejscach mury były zawalone. W 1934 runęła ściana południowa zamku.
Po II wojnie światowej zamek w Mirowie został objęty ochroną konserwatorską. W 2006 roku z inicjatywy rodziny Laseckich, obecnych właścicieli zamku, rozpoczęto prace zabezpieczające, mające na celu ratowanie tego zabytku. Rozpoczęto szereg badań, na podstawie których opracowywany był optymalny sposób zabezpieczenia ruin.
Obecnie nie jest możliwe zwiedzanie mirowskiej warowni, jednak docelowo zostanie udostępniona dla ruchu turystycznego.
Ilustracja tyt.: zbiory Polona.pl
Jeśli podoba się Wam to, co czytacie – wesprzyjcie wirtualną kawą.
