Pierwotny gotycki zamek w Rydzynie został wzniesiony przez Jana z Czerniny herbu Wierzbna na początku XV wieku. Przetrwał do czasów potopu szwedzkiego, składając się z budynku mieszkalnego, gospodarczego oraz wieży bramnej otoczonej fosą. W latach 1685–1695, na jego fundamentach powstała barokowa rezydencja Leszczyńskich herbu Wieniawa, według projektu Józefa Szymona Bellottiego lub Pompeo Ferrariego. Rezydencja zyskała formę czteroskrzydłowego, czterokondygnacyjnego założenia z wewnętrznym dziedzińcem i narożnymi basztami. Dekoracje wnętrz wykonał Michelangelo Palloni.
W 1687 roku w zamkowym teatrze odbyła się polska premiera komedii Moliera *Mieszczanin szlachcicem*. Około 1700 roku z inicjatywy Stanisława Leszczyńskiego przebudowano zachodnie skrzydło według projektu Ferrariego, tworząc reprezentacyjną oś widokową z rynkiem i budując dwupiętrową salę balową. Po pożarze w 1707 roku i utracie korony, Leszczyński sprzedał zamek Aleksandrowi Sułkowskiemu.
W latach 1742–1745 Karol Marcin Frantz przeprowadził rokokową przebudowę zamku, zmieniając elewacje, dachy i salę balową, w której umieszczono plafon autorstwa Georga Wilhelma Neunhertza przedstawiający apoteozę zaślubin Sułkowskich i Przebendowskich. Karol Marcin Frantz zaprojektował również nową oś zabudowań gospodarczych od północy, ryzalit z klatką schodową oraz kamienny most z rzeźbami sfinksów autorstwa Jana Rimplera.
Ostatnia większa przebudowa miała miejsce w latach 1783–1796 pod kierunkiem Ignacego Graffa i Dominika Merliniego. W XX wieku zamek pełnił różne funkcje: od niemieckiego obozu jenieckiego (1916–1918), przez gimnazjum Sułkowskich (1928–1939), po szkołę Hitlerjugend podczas okupacji. W 1945 roku został spalony przez Armię Czerwoną, a jego odbudowę przeprowadzono w latach 1950–1965.
Od 1972 roku właścicielem zamku jest Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP), które przywróciło część wnętrz do dawnego stanu i zaadaptowało budynek na hotel z zapleczem konferencyjno-gastronomicznym. Obiekt służy również jako centrum wydarzeń edukacyjnych i kulturalnych. Szczególnie cenna jest zrekonstruowana sala balowa z 22 kolumnami korynckimi i plafonem przedstawiającym apoteozę ślubu Aleksandra Sułkowskiego z Anną Przebendowską.
Za wzorową rekonstrukcję zamek został uhonorowany Dyplomem Honorowym „Europa Nostra” w 1994 roku.
Fot. tyt.: zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego
