Początkowo na wzniesieniu otoczonym mokradłami istniał murowany dwór obronny, wzniesiony przez Jakuba i Sławka Odrowążów, protoplastów rodu Szydłowieckich. W połowie XV wieku z inicjatywy Stanisława Szydłowieckiego, marszałka dworu królewskiego, rozpoczęto budowę nowej siedziby. Wzniesiono wówczas północny budynek mieszkalny i wieżę bramną.
W latach 1509-1532 właścicielem Szydłowca był Mikołaj Szydłowiecki, kasztelan radomski i podskarbi wielki koronny, który przebudował warownię na renesansową rezydencję. Po jego śmierci, w 1532 roku zamek odziedziczyła jego bratanica Elżbieta, która wniosła Szydłowiec jako wiano Mikołajowi Radziwiłłowi. Ich syn Albrecht po objęciu majątku w latach 1619-1628 przebudował zamek w stylu barokowym.
W 1821 roku Szydłowiec kupiła Anna Sapieżyna, by w 1828 roku odsprzedać go rządowi Królestwa Polskiego. Do końca XIX wieku na zamku działał browar, co doprowadziło do zrujnowania budowli. W 1915 roku zdjęto dachówkę, by pokryć nią dachu kościoła parafialnego.
Dopiero w 1949 roku rozpoczęto prace zabezpieczające, kontynuowane w latach 50. i 60. Odbudowany zamek przeznaczono na siedzibę Szydłowieckiego Centrum Kultury, Biblioteki Publicznej i Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych.
Fot. tyt.: Narodowe Archiwum Cyfrowe
