
Zamek Świętego Anioła w Rzymie
W pobliżu Watykanu, na prawym brzegu Tybru położony jest Zamek Świętego Anioła, który pierwotnie pełnił funkcję mauzoleum cesarza Hadriana i jego następców.

Budowę mauzoleum rozpoczęto jeszcze za życia cesarza Hadriana, a ukończono w 139 roku za panowania cesarza Antoninusa Piusa. Wzniesiono go na terenie ogrodów Domicji (Horti Domitiae), a w celu ułatwienia dostępu z Pola Marsowego zbudowano ośmioprzęsłowy most Pons Aelius.
Mauzoleum wzniesiono na kwadratowej podstawie (85 × 85 m), wyłożonej marmurem paryjskim. Na niej wzniesiono cylindryczną strukturę z betonu i trawertynu (o średnicy 64 m i wysokości ok. 21 m), zwieńczoną kopułą z zasadzonymi drzewami cyprysowymi. Na jej szczycie znajdował się brązowy posąg Hadriana powożącego kwadrygą. Obrzeża ozdobiono marmurowymi posągami, a podstawę fryzem z bukranionami i inskrypcjami upamiętniającymi pochowanych członków dynastii.
W mauzoleum spoczęli m.in. Hadrian wraz z żoną Sabiną, Antoninus Pius z Faustyną Starszą, Lucjusz Aeliusz, Lucjusz Werus, Marek Aureliusz, Septymiusz Sewer, Julia Domna, Geta i Karakalla. Do wnętrza prowadził dromos i rampa kończąca się przedsionkiem z posągiem cesarza. Stamtąd spiralny korytarz prowadził do komory grobowej (8 × 8 m), wyłożonej marmurem i wyposażonej w nisze na urny z prochami.

Budowla pełniąca początkowo funkcję mauzoleum w 271 roku została włączona w system murów obronnych Rzymu. Cesarz Teodoryk zamienił ją na więzienie, z kolei cesarz Honoriusz na początku V stulecia przebudował na fortecę. Podczas oblężenia Rzymu przez Gotów w 537 roku zniszczone zostały marmurowe rzeźby wieńczące mauzoleum (obrońcy obrzucali nimi szturmujących wrogów).
Pod koniec VI wieku papież Grzegorz I Wielki przemianował budowlę na Zamek św. Anioła, żeby upamiętnić ukazanie się nad mauzoleum anioła chowającego miecz na znak końca epidemii. Objawienie interpretowano wówczas jako gniew Boży. W 608 roku papież Bonifacy IV na szczycie budynku wzniósł kaplicę Świętego Anioła w Niebie.
Po przejęciu w X stuleciu Zamku Świętego Anioła przez rodzinę Krescencjuszy, budowla została przez nich ufortyfikowana oraz dobudowano do niej wieżę. W średniowieczu i renesansie pełnił funkcję papieskiej twierdzy i więzienia, co skutkowało licznymi przebudowami. Z inicjatywy papieża Mikołaja III w 1277 roku papieska twierdza została połączona korytarzem Passetto di Borgo z Watykanem. W 1453 roku na murach zamku stracono Stefana Porcariego, a w 1527 roku, podczas złupienia Rzymu przez niemiecko-hiszpańskie wojska Karola V, schronił się w nim papież Klemens VII. Od 1752 roku budowlę wieńczy rzeźba anioła z mieczem, a od 1933 roku mieści się tu watykańskie muzeum średniowiecznej broni.
Fot. tyt.: Polona.pl
Jeśli podoba się Wam to, co czytacie – wesprzyjcie wirtualną kawą.