Na szczycie góry Ślepej, około 4 km od Dobromila, wznoszą się pozostałości zamku Herbutów.
Około 1450 roku istniał w Dobromilu drewniany zamek, natomiast murowana warownia powstała prawdopodobnie w XVI wieku. W 1614 roku Jan Szczęsny Herburt z Falsztyna przebudował istniejący zamek lub wzniósł nowy, dostosowując jego plan do owalnego kształtu szczytu góry. Głównego wjazdu broniła trójkondygnacyjna, wieloboczna basteja z przejazdem bramnym, sklepionym półkoliście. Nad przejazdem wmurowano tablicę z herbem Herburtów, literami S H K L i datą 16[..]. Niższe kondygnacje wyposażono w strzelnice, górną w okna.
Od bramy rozchodziły się mury obronne otaczające dziedziniec, zwieńczone attyką z arkadowym fryzem. Mury z piaskowca i cegły, o grubości dochodzącej do 2 metrów, były tynkowane. Po Herburcie zamek przeszedł w ręce Czuryłów, a następnie Krasińskich, pozostając zamieszkanym do końca XVIII wieku. W 1784 roku Anna Białogłowska zezwoliła na częściową rozbiórkę zamku na potrzeby budowy pobliskiego klasztoru. Od tego czasu obiekt popadł w ruinę i służył jako źródło materiałów budowlanych.
Jeśli podoba się Wam to, co czytacie – wesprzyjcie wirtualną kawą.
