We wczesnym średniowieczu na skalnym cyplu istniał gród, wymieniony już 1108 roku w kronice Kosmasa, przekształcony z czasem w kasztelanię (wymienianą w buli papieża Hadriana IV). Z chwilą wzniesienia zamku w pobliskim Bolkowie gród kasztelański w Świnach stracił na znaczeniu i został przekazany rycerskiemu rodowi Świnków, który na miejsce drewnianych umocnień w połowie XIV wieku wznieśli czterokondygnacyjną wieżę mieszkalno-obronną z łamanego kamienia wraz z murem obwodowym.
W połowie XV wieku Gunzel von Schweine dobudował do wieży dwuszczytowy budynek mieszkalny i nowe fortyfikacje obwodowe. Johann Sigismund von Schweinchen w latach 1614-1660 przebudował rodową siedzibę w renesansową rezydencję, wzorowaną na włoskich zamach.
Od północnego zachodu dobudowano prostokątny pałac. Kompleks otoczono obwarowaniami przystosowanymi do użycia broni palnej, na które składały się nowy mur obronny oraz basteje i mały bastion. Ufortyfikowany został także teren podzamcza.
Po śmierci w 1702 roku Jerzego Ernesta von Schweinichen, ostatniego z rodu, zamek przejął jego zięć, Sebastian Henryk von Schweinitz. W 1762 roku Świny zostały złupione przez wojska rosyjskie podczas wojny siedmioletniej.
W związku z dewastacją zamku von Schweinitzowie w 1769 roku sprzedali go pruskiemu ministrowi stanu Janowi Henrykowi hrabiemu von Churschwandt. Zamek pozostał jednak niezamieszkany i niszczał. Wdowa po ministrze przekazała Świny swej córce z drugiego małżeństwa, Teresie von Schlabrendorff, po której zamek odziedziczyli jej potomkowie, austriaccy hrabiowie Hoyos von Sprinzenstein.
W 1941 roku Wermacht urządził w zamku magazyn części do samolotów. Po wojnie na terenie zamku przeprowadzono badania archeologiczne, podczas których ustalono, że oprócz grodu do połowy XIII wieku znajdowała się tutaj osada wczesnośredniowieczna. Od 1991 roku zamek jest ponownie własnością prywatną.
Fot. tyt.: Jerzy Strzelecki, CC BY 3.0, via Wikimedia Commons
1.jpg){kind=link}