Głogówek

Dzieje zamku sięgają średniowiecza, kiedy to został wzniesiony na przełomie XIII i XIV stulecia przez opolską linię książąt śląskich. Zamek był w ich rękach do 1532 roku, kiedy po śmierci księcia Jana II Dobrego wygasła opolska linia Piastów. W latach 1533-1562 zamek na krótko znalazł się w rękach rodu Zedlitzów. Małżeństwo Christiny von Zedlitz z Hansem Oppersdorffem, które miało miejsce w 1561 roku otworzyło nowy rozdział w historii zamku – Oppersdorffowie władali zamkiem do 1945 roku.

W 2. połowie XVI wieku z inicjatywy Jana Opperdorffa dokonano gruntownej przebudowy zamku: rozebrano gotycki zamek z wieżą mieszkalną, wznosząc na jego miejscu trójskrzydłowy gmach wraz z kaplicą (zwany zamkiem górnym). Następnie po 1606 roku wyburzono przedzamcze, budując na jego miejscu zamek dolny, wraz z reprezentacyjną bramą oraz zabudowaniami gospodarczymi. Pomimo destruktywnej dla zamku okupacji Głogówka przez wojska szwedzkie podczas wojny trzydziestoletniej nie zaniechano prac budowlanych. Georg III założył bibliotekę, uważaną później za jedną z największych na Górnym Śląsku. Ostatnim etapem rozbudowy było wzniesienie nowej, barokowej kaplicy.

W czasie potopu szwedzkiego i zajęciu Korony Polskiej przez Szwedów, w zamku głogowieckim rezydował w 1655 r. przez dwa miesiące król Jan Kazimierz wraz z żoną Marią i dworem. Księstwo opolskie i raciborskie stanowiło uposażenie królowej Marii, a ówczesny właściciel zamku Franciszek Euzebiusz Oppersdorff, mógł odwdzięczyć się parze królewskiej za to, że kilka lat wcześniej w czasie wojny trzydziestoletniej mógł schronić się najpierw na Wawelu, a później w Niepołomicach. Żona Oppersdorfa, Anna Zuzanna de Bess, była wcześniej dwórką królowej Marii. Na zamku organizowano sojusze międzynarodowe przeciwko Szwedom i spotkania z wojskowymi stojącymi po stronie króla.

Po bezpotomnej śmierci Franciszka Euzebiusza II w roku 1714 roku wygasła górnośląska linia rodu Oppersdorffów, a Głogówek wraz z zamkiem przejął Władysław Franciszek z czeskiej linii rodu. W pierwszej połowie XVIII wieku wykonano wystrój kaplicy oraz zespół portali.

Kres świetności zamku położył pożar w 1800 roku. Aż do 1848 roku, obiekt był w stanie częściowej ruiny. W 1806 roku Franciszek Joachim Oppersdorff gościł tu Ludwiga van Beethovena, który uciekł do Głogówka przed wojskami Napoleona. Z wdzięczności za gościnę niemiecki kompozytor dedykował jemu swoją IV symfonię B-dur opus 60. Ocalał do dziś klawesyn, na którym grywał Beethoven, znajdujący się obecnie Muzeum Wnętrz Zamkowych w Pszczynie. W 1849 roku zakończono odbudowę zamku, którego część zabudowań wzniesiono w stylu angielskiego neogotyku.

Ostatnim ordynatem zamku był Wilhelm Karol Jan. W 1945 roku uciekł on przed zbliżającą się Armią Czerwoną do zachodnich Niemiec. Po wojnie zamek został przejęty przez władze polskie i stał się własnością gminy. Pomimo adaptacji części zamku na schronisko młodzieżowe, muzeum regionalne, galerię malarstwa Jana Cybisa i domu kultury oraz drobnych prac remontowych zamek wciąż wymaga gruntownej konserwacji. W 2005 roku zamek sprzedano prywatnemu inwestorowi, jednak w 2013 roku wrócił on do gminy Głogówek.

Fot. tyt.: Jerzy Strzelecki, CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons